De voordrachtscommissaris

Veel ondernemingsraden hebben de mogelijkheid om één of meerdere kandidaten voor te dragen voor het toezichthoudend orgaan in de eigen organisatie. In de praktijk gebeurt dit nog veel te weinig. Medezeggenschapsorganen zijn huiverig of weten onvoldoende hoe dit aan te pakken. Ook kandidaten die door OR’en worden benaderd hebben de nodige vragen over de procedure en over hun toekomstige positie. In dit thema staan een aantal artikelen die voor zowel het medezeggenschapsorgaan als de voordrachtscommissaris behulpzaam kunnen zijn. 

Columns Voordrachtscommissarissen in OR Magazine

Vanuit de denktank Voordrachtscommissarissen worden regelmatig columns geschreven voor OR informatie. O.a. Trude Maas, Annelies de Groot, Edith Snoey, Tineke de Rijk, Marijke Pubben en Irene Asscher schreven al eens.

• Inge Brakman, 'Happy staff' (april 2020)

Steeds meer bedrijven ondervinden aan den lijve dat de werknemer een sterkere positie krijgt. Er is een tekort aan technisch opgeleid personeel, en net ingewerkte IT-mensen worden weggekocht. Millennials willen werk met een ‘purpose’ en vertrekken net zo makkelijk als dat ze komen. In de gezondheidszorg haken pas-afgestudeerden af als ze merken dat ze nauwelijks daglicht zien, omdat ze van vroeg tot laat in het zie- kenhuis verwacht worden. Werknemers lopen tegen bureaucratie op die hen letterlijk ziek maakt en begin- nen te protesteren tegen de kantoortuinen. De wijze waarop we met medewerkers omgaan, wat wel eens de intensieve menshouderij is genoemd, is toe aan grondige herziening.

Bij alle veranderingen die bedrijven doormaken hoort ook een andere benadering van de werknemer. De tijd van top-down besturen en het managen van onderge- schikten, maakt plaats voor het engageren van mede- werkers.

Dat geeft ondernemingsraden een interessante positie. Veel van de tijd van de ondernemingsraad gaat op aan adviseren over reorganisaties, over reductie van perso- neel, het toepassen van een sociaal plan, zorgen voor en over werkgelegenheid en het goed omgaan met mensen die boventallig worden. Vaak ondankbaar werk, dat ze doen zonder dat ze er met anderen over mogen spreken.

Maar ook de mensen met wie het bedrijf het gaat doen in de toekomst, hebben aandacht nodig. Zij krijgen na een reorganisatie vaak extra werk erbij. Hoe blijven zij gezond en gemotiveerd? Hoe is hun positie op de ar- beidsmarkt als hun baan straks op de tocht staat? Wordt er voldoende in hen geïnvesteerd?

Het is een belangrijk onderwerp om met elkaar te be- spreken. Zowel op het niveau van het toezicht als van bestuur moet dit op de agenda staan. Voor de or is het een uitgelezen kans om meer en jongere mensen bij hun werk te betrekken. Duurzame inzetbaarheid, goe- de werkomstandigheden en voldoende loopbaankan- sen maken het werk aantrekkelijk. Het zorgen voor een happy staff gaat iedereen aan.

Inge Brakman, voorzitter Alliantie Medezeggenschap en Governance

• Tonny Groen, 'Vernieuw de medezeggenschap' (november 2019)

• Mariëtte Hamer, 'Diversiteit aan de top'
• Winfried Bouts, 'Samen!'
• Nienke Bos, 'Tijd voor diversiteit'
• Pauline van der Meer Mohr, 'Het C-woord'
• Trude Maas, ‘Leer elkaar kennen’
• Fieke van der Lecq, 'Opzij, opzij, opzij'
• Robbert van het Kaar, 'Rare jongens, die Batavieren'
• Irene Asscher, 'De eerste klap is een daalder waard. Maakt de or gebruik van die wijsheid?'
• Marijke Pubben, 'Cultuur: het hoe en het wat'
• Edith Snoey, 'Een Zuid-Koreaanse bril'
• Tineke de Rijk, De "gouden driehoek". 
• Annelies de Groot, 'De toegevoegde waarde van de or'
• Trude Maas, 'Geef relatie rvc en mz meer inhoud'.
• Fieke van der Lecq, 'Heen en weer'